W 1920 roku Polska zmagała się z ostatnimi falami epidemii grypy hiszpanki, która dziesiątkowała ludność na całym świecie. Nie dość tych wszystkich trudów, w tym samym czasie rozgrywał się dramat ludzkich istnień związany z pochodem Armii Czerwonej na ziemie polskie. Podczas krwawych walk zginęło 100 tysięcy Polaków. Całe rodziny cierpiały z powodu rozłąki z najbliższymi, traciły dobytek przez taktykę spalonej ziemii stosowaną przez żołnierzy bolszewickich.

Odradzające się państwo polskie po 123 latach niewoli odbudowywało swe struktury, zmagało się z wieloma problemami wewnętrznymi, z ustalaniem granic i odnową tożsamości narodowej wśród mieszkańców wyzwolonych ziem polskich. Świeżo odzyskana niepodległość Polski była zagrożona po pierwszych zwycięstwach pochodu bolszewickiego, którego wydawało się, że nic nie powstrzyma.

I nagle stał się cud. 16 sierpnia podczas Bitwy Warszawskiej Naczelny Wódz Wojska Polskiego, Pierwszy Marszałek Polski - Józef Piłsudski wspierany przez szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego - Tadeusza Rozwadowskiego, pokonali wrogą armię bolszewicką dysponującą znacznie większym potencjałem militarnym. Od tego momentu nastąpiła kontrofensywa Polskich Sił Zbrojnych, zwieńczona zwycięstwem. Wydarzenie to przeszło do historii określane mianem "Cudu nad Wisłą", które upamiętniamy jako Święto Narodowe 15 sierpnia, razem z obchodami Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej.

Dzięki wysiłkom naszych przodków we wspólnej walce o Państwo Polskie, dziś jako Polacy możemy świętować naszą wolność, niepodległość i utrzymanie tożsamości narodowej. I choć wydaje się, że te minione 100 lat tworzy przepaść pomiędzy historią a naszą teraźniejszością, to moim zdaniem bardzo wyraźnie zaznaczają się wspólne problemy zarówno roku 1920 jak i 2020. To doskonały przykład dla kolejnych pokoleń - dla młodzieży z całego świata - przesłanie mówiące o tym, że jednocząc siły, wspólnie można zwyciężyć każde, nawet najcięższe przeciwności. Nauka płynąca z historii przynosi nadzieję i dodaje otuchy, szczególnie w tym trudnym dla nas czasie.

Te wszystkie wątki znalazły swoje odzwierciedlenie w pracach nadesłanych na biennale. Tworzą one ciekawą, różnorodną kolekcję oddającą wrażliwość pokolenia młodych artystów - uczniów szkół artystycznych z Polski, Litwy, Białorusi, Ukrainy i Rumunii.

W małych formach artystycznego wyrazu - miniaturach malarskich, rzeźbiarskich, graficznych, rysunkowych i tkackich, zawarty jest duży ładunek ekspresji. Poprzez te kameralne w rozmiarze obiekty, które oglądamy z bliska, stajemy w osobistej, indywidualnej relacji z twórcami, śledzimy najdrobniejsze szczegóły, ślady myśli, uczuć i wyobrażeń. Poprzez ten bliski kontakt, możemy drobiazgowo prześledzić bogactwo tradycyjnych technik, jak również rozwiązań niekonwencjonalnych, eksperymentów z użyciem nietypowych materiałów i form plastycznego wyrazu, w których przeplatają się wzajemnie wszystkie dziedziny sztuki. Wszystkie te prace tworzą razem opowieść o przenikaniu się przeszłości z teraźniejszością, o cierpieniu, zatartych wspomnieniach, o anonimowości wielu żołnierzy poległych w dramatycznej bohaterskiej walce o wolność, jak również o wielkim zwycięstwie i wspólnej radości, sile w jedności ludzi dającej nadzieję na odbudowę niepodległej Polski.

dr Anna Krzemińska

Płock, 17.11.2020 r.

In 1920 Poland struggled with the last waves of a flu epidemic - the Spanish influenza which decimated the population worldwide. Moreover, at the same time people were scared of the march of the Red Army. During bloody fights almost 100 thousand Poles died. The entire families suffered because of losing their belongings through the scorched earth tactics applied by Bolshevik soldiers.

The reviving Polish state rebuilt its structures after 123 years of the captivity. It struggled with many internal problems, such as the revival of the national identity of Polish liberated residents. The new regained independence of Poland was endangered by the first victories of the Bolshevik march, almost impossible to stop, it seemed.

And suddenly a miracle happened. 16 August - during the Warsaw Battle, the Principal Leader of Armed Forces of the Republic of Poland, the first Marshal of Poland - Józef Piłsudski supported by Tadeusz Rozwadowski, defeated the Bolshevik army, the army having much greater military strength at its disposal. A counteroffensive of Polish military forces started from this moment. This event went down in history by the name "The Miracle on the Vistula" which we commemorate as national holiday on the 15 of August, together with the celebration of the Assumption of Most saint Mary of the Virgo, the Queen of the Polish Crown.

Thanks to the efforts of our ancestors wanting to regain Polish freedom, we can celebrate as Poles the independence and the national identity. And even though it seems that these 100 past years between history and our present time are different, in my opinion the same problems can be seen in both 1920 and 2020. It is a perfect example for the next generations - for young people from the entire world - to show the universal message that when people are united, they are able to win against all odds. The lesson coming from history is bringing hope for us in our reality.

These all messages can be found at works sent to us. Looking at the works, we can see an interesting, diverse collection that shows us the sensitivity of young artists, young students of artistic schools from Poland, Lithuania, Belarus, Ukraine and Romania.

In such forms as - picturesque, sculpting, graphics, drawing and weaving short pieces, a promising potential is visible. We can examine from the close up, feel an individual relation with the authors, their thoughts, emotions and ideas. Through this close contact, we can spot in details the wealth of traditional techniques, as well as unconventional solutions, experiments with applying unusual materials and forms of the plastic expression, in which all fields of art meet. All these works create the story about the past and the present, about suffering, erased memories, about the anonymity of many soldiers killed in action and about great victory and shared joy, about power in the unity that gave people hope of an independent, rebuilt Poland.

PhD Anna Krzemińska

Płock, 17.11.2020

En 1920, la Pologne a lutté contre les dernières vagues de l'épidémie de grippe espagnole qui a décimé la population dans le monde. En plus, la tragédie de vies humaines liée à la marche de l'Armée rouge sur le sol polonais se déroulait au même moment . 100 000 Polonais sont morts au cours des combats sanglants. Des familles entières souffraient de la séparation de leurs proches, perdaient leurs biens à cause des tactiques de terre brûlée utilisées par les soldats bolcheviques.

L'État polonais qui renaît après 123 ans de captivité reconstruisait ses structures, luttait avec de nombreux problèmes internes, avec la délimitation des frontières et le renouvellement de l'identité nationale parmi les habitants des terres polonaises libérées. L'indépendance de la Pologne retrouvée nouvellement était menacée après les premières victoires de la marche bolchevique, qui semblait imparable.

Et soudain, un miracle s'est produit. Le 16 août, lors de la bataille de Varsovie, le commandant en chef de l'armée polonaise, le premier maréchal de Pologne - Józef Piłsudski, soutenu par le chef d'état-major général de l'armée polonaise - Tadeusz Rozwadowski, a vaincu l'armée bolchevique ennemie avec un potentiel militaire beaucoup plus grand. A partir de ce moment, une contre-offensive des forces d’armées polonaises a eu lieu, couronnée de victoire. Cet événement est entré dans l'histoire comme le "Miracle de la Vistule", que nous commémorons comme la Fête nationale du 15 août, avec la célébration de l'Assomption de la Bienheureuse Vierge Marie, Reine de la Couronne de Pologne.

Grâce aux efforts de nos ancêtres dans la lutte commune pour l'État polonais, aujourd'hui, en tant que Polonais, nous pouvons célébrer notre liberté, notre indépendance et le maintien de notre identité nationale. Et bien que les 100 dernières années semblent créer un fossé entre l'histoire et notre présent, à mon avis, les problèmes communs des années 1920 et 2020 sont clairement visibles. C'est un exemple parfait pour les générations futures - pour les jeunes du monde entier - un message sur le fait qu'en unissant les forces, ensemble vous pouvez surmonter toutes les adversités, même les plus difficiles. Les leçons de l'histoire apportent espoir et réconfort, surtout en cette période difficile pour nous.

Tous ces thèmes ont été reflétés dans les travaux soumis à la biennale. Ils forment une collection intéressante et diversifiée reflétant la sensibilité de la génération de jeunes artistes - étudiants des écoles d'art de Pologne, Lituanie, Biélorussie, Ukraine et Roumanie.

Les petites formes d'expression artistique - peinture, sculpture, graphique, dessin et tissage - contiennent une grande quantité d'expression. À travers ces objets de taille intime que nous voyons de près, nous sommes dans une relation personnelle et individuelle avec les créateurs, nous suivons les moindres détails, traces de pensées, de sentiments et d'idées. Grâce à ce contact proche, nous pouvons retracer méticuleusement la richesse des techniques traditionnelles, ainsi que des solutions non conventionnelles, des expériences d'utilisation de matériaux inhabituels et des formes d'expression artistique, dans lesquelles tous les domaines de l'art sont entrelacés. Tous ces travaux réunis créent une histoire sur la fusion du passé avec le présent, de la souffrance, des souvenirs flous, de l'anonymat de nombreux soldats morts dans un combat héroïque dramatique pour la liberté, ainsi que d'une grande victoire et d'une joie partagée, de la force dans l'unité du peuple qui donne l'espoir de la reconstruction de la Pologne indépendante.

Dr Anna Krzemińska

Płock, le 17 novembre 2020